Jakaś paskudna ta niedziela...

Małż wieczorem oznajmił, że się tak świetnie dziś zrelaksował, jak już dawno nie. No, fakt, nigdzie nie jeździliśmy, podrzemał sobie po obiadku itp.

Mnie natomiast ten dzień zupełnie do gustu nie przypadł. Jak zaczęło siąpić koło południa, to się rozwijało i rozwijało, aż do istnej ulewy w okolicach piętnastej. Ciemno jak w nocy się zrobiło, ponuro, istny LISTOPAD! Ohyda!

Pracowstręt, książkowstręt, krzyżówkowstręt, nawet drzemkowstręt, choć oczy się kleiły... Nic, tylko do Motławy się rzucić... Ale po to trzeba by z domu wyjść, a sił nie stawało.

Mój teść miał takie określenie: ,,zgnieły człowiek''. Czyli pozbawiony sił i chęci. Tak się dokładnie czułam. Mniej więcej do dwudziestej drugiej! Potem jakoś odżyłam.

***

Przez jakieś dwie dekady namiętnie zaczytywałam się w literaturze s-f i fantasy. Jakiś czas temu minęło mi definitywnie. Nie tykam! Ale jest jeden wyjątek  - twórczość Orsona Scotta Carda. Cokolwiek napisze, muszę przeczytać! Wczoraj od Asi przywieźliśmy najnowsze dwa tomy. ,,Tropiciela'' i ,,Ruiny''.

Zastanawiamy się mocno z Małżem, czy wybrać się na ekranizację ,,Gry Endera''. Jesteśmy bardzo przywiązani do książki, a właściwie całego Cardowego cyklu o Enderze. Czasem lepiej nie popsuć sobie zwizualizowanego osobiście świata hollywoodzkim produktem... Już nie raz i nie dwa przeżyliśmy rozczarowanie adaptacjami filmowymi. Spróbujemy poczekać na jakieś opinie...

***

Oglądałam obszerne fragmenty pogrzebu Tadeusza Mazowieckiego.I po raz kolejny szlag mnie trafiał na widok ludzi, którzy głównie byli zainteresowani robieniem zdjęć komórkami! Żeby to jeszcze były małolaty, ale gdzie tam! Stare baby, za przeproszeniem, i tacyż faceci... Po to przyszli, by się potem chwalić krewnym i sąsiadom?  Że byli na miejscu? Nie umiem zrozumieć zjawiska!