,,Pelagia...'' i kończyny

Pierwsze spotkanie z Akuninem - nadzwyczajna przyjemność! ,,Pelagia i Czarny Mnich''. Trochę mi na początku przeszkadzała spora ilość słów, których znaczenia nie znam. Dotyczyły realiów związanych z prawosławnymi hierarchami, nazw przedmiotów, części garderoby itp. Jednak po słownik nie chciało mi się zasięgać, bo akcja wciągnęła od pierwszych stron.

Chyba na spokojnie przelecę jeszcze raz, tym razem pod kątem opisanych realiów właśnie. I wtedy posprawdzam te nieznane słówka.  Jednak przedtem pochłonę drugą ,,Pelagię''...

***

Coś się dzieje z jedną łapą Ery. Od jakiegoś czasu okresowo kuleje. Dziś poszalała z Asi Bilbem, najpierw w sopockich lasach, potem jeszcze w domu, gdy dziecka na obiad przyjechały. I dość poważnie utyka. Chyba trzeba będzie do doktorka się udać. Może  jakieś zwyrodnienia następują, w końcu w kwietniu stuknie psicy 9 lat. To już dość poważny wiek dla owczarka. Gdy przeliczyć psi wiek na ludzki, jesteśmy niemal równolatkami (przy czym ja jestem młodsza, oczywiście!), a i mnie ostatnio lewe kolano cosik doskwiera tuż po wstaniu z łóżka... Przyjdzie chyba artrosan nabyć, który, jak zapewnia reklama - ,,codziennie od rana wspomaga kolana''.

***

Wieczorem w pielesze, nareszcie! Po dwóch tygodniach. Małż zapowiada kres separacji od łoża... A mnie do widoku ogródka ciągnie, bo ciekawam, czy i na wsi żuławskiej coś zakwitło. W tatowym ogródku na razie dwa pierwiosnki oraz  jeden przebiśnieg. I forsycjom pąki puchną z dnia na dzień.