,,Chleb się, chlebie...''

Napiekłam dziś pieczywa dla pułku wojska!  Znaczy trzy spore chleby. Jeden drożdżowy i dwa na zakwasie, jednakowoż z drożdżowym dodatkiem, jak radziła Magda.

Zakwas poczyniłam tym razem z mąki żurkowej. Szybko i pewnie! Mogłam też sobie kminku sypnąć do woli. bo nastawiłam się na to, że sama będę konsumować. A tu niespodzianka! Małż spróbował, zachwycił się i zapowiedział współpożeranie  intensywne! No dobra, niech mu będzie...

Połowę produkcji zamroziłam. Do niedawna byłam teoretyczną przeciwniczką mrożenia pieczywa. Ale się przekonałam na przykładzie chleba mamowego. Mamidło bowiem zjada dziennie zaledwie dwie kromki zwykłego białego pieczywa, którego my nie tykamy. Cały pokrojony bochenek to dla niej porcja na ponad tydzień. Ze skłonnością do szybkiego pleśnienia. Pierwszy raz wkładałam pół bochenka do zamrażarki z przekonaniem, że po wyjęciu produkt będzie się nadawał li i jedynie do karmienia ptaków. A tu niespodzianka! Mięciutko, świeżutko... Nabrałam przekonania!

W zamrażarce miejsca niewiele. Ale gdy się człowiekowi nie chce co trzy dni chleba wypiekać, to się jakoś ścieśni mięsiwo i wędlinki! I przestrzeń dla pieczywa zostanie zabezpieczona.

***

Na osiemnastą pędzikiem oboje z Małżem do Blues Clubu, bo tam dyplomowy koncert dzieckowiny. Zaproszeni też Ania z Wojtkiem - ,,rodzice chrzestni'' naszej artystki. Potem już tylko obrona pracy magisterskiej  i jedno poważne zadanie odhaczone... Pan promotor ukontentowany, że ,,po polskiemu'' praca napisana. Przydał się pierwszy fakultet z polonistyki!