Ludzie listy piszą i...

... niestety, wysyłają też paczki. Nie wiedząc, co czynią...

Podczas czerwcowego pobytu w kraju, Szwagier przygotował trzy pakunki z książkami, które zapragnął mieć u siebie, za Wielką Wodą. Jedną wysłałam ja, pozostałe Asia.

Gdzieś pod koniec sierpnia okazało się, że dwie paczki doszły, trzecia nie. Co jakiś czas temat powracał. Michał kombinował, co się mogło zdarzyć, szczególnie, że paczka nadana jako ostatnia przybyła wcześniej niż wysłana najdawniej.

Zapomnieliśmy już niemal o sprawie, ale... Asia mi doniosła po powrocie z Londynu, że z poczty na gdyński adres przyszło jakieś awizo z kwotą do zapłaty. Ponad dwieście złotych.  - Mamuś, ja przecież niczego nie zamawiałam, jadę jutro na pocztę, zobaczę, o co w ogóle chodzi!

Okazało się, że chodzi właśnie o ową ,,środkową'' paczkę. Błądziła po świecie, błądziła, w końcu powróciła ,,na ojczyzny łono''. Podobno w USA nie została odebrana. Sister oświadcza, że to absolutnie ,,impossible''. Ma się jutro dowiedzieć na swojej poczcie w Ohio, czy gdzieś jest ślad po pobycie kartonu tamże.

Tak czy siak Asia nie zamierza opłacać powtórnej przesyłki!