Przedimprezowo

Październik rzadko dotychczas kojarzył mi się z jakimikolwiek imprezami. Lata temu owszem, wesela bywały w rodzinie i wśród przyjaciół. Ale to zamierzchłe czasy...

Tym razem jednak dziesiąty miesiąc roku niesie co najmniej dwa wydarzenia. Dziesiątego weselisko, wychodzi za mąż najmłodsza z małżowych siostrzenic. Lokalizacja przyjęcia bardzo dla nas korzystna, zaledwie 10 minut autem. Będzie więc można w trakcie i do psa wpaść celem odsikania, i w razie potrzeby zmienić garderobę...

Sześć dni później współorganizujemy jako KGW bal charytatywny na rzecz dwojga chorych maluchów. Udział w przygotowaniach obowiązkowy, w balu dobrowolny, ale zdecydowaliśmy, że idziemy. Zawsze to jakąś cegiełkę się dołoży, a może i do licytacji przystąpimy? Póki jeszcze stać nas na podobne ,,ekscesy''...

Taka podwójna okazja to pretekst, by może nabyć coś nowego. Bez wielkiej presji, jeśli chodzi np. o sukienkę, tu dysponuję pewnymi rezerwami. Gorzej, jak zawsze, z obuwiem.

Wiosnę i jesień spędzam niemal wyłącznie w spodniach i butach sportowych. Od niepamiętnych czasów nie udało mi się kupić wygodnych półbutów typu pantofelki. I tracę powoli wiarę, czy jeszcze kiedykolwiek...

Od dwóch tygodni jeżdżę po sklepach, przymierzam, oglądam. I guzik! ,,Babciowych'' rozczłapańców trochę jest, ale nijak się nie komponują z jako tako elegancką toaletą wieczorową. O szpilkach nawet nie marzę, zresztą pewnie zabiłabym się od razu. Ale żeby chociaż obcasik 5-6 cm, albo niezbyt toporny koturnik. Dlaczego niemal wszystkie buty są tak potwornie twarde? Nawet te z wyższych półek w markowych salonach. Po prostu narzędzia tortur, jak z czasów inkwizycji!

Że też mnie pokarało nietypowymi stopami, które dobrze czują się tylko albo w klapkach, albo w kozakach...

Z obuwniczej desperacji nabyłam sukienkę. Niedrogą, a ładną. Czarny z amarantem, a może raczej  z fuksją? Przyda się na wiele różnych okazji. Co na odnóża? Na początek założę coś niewygodnego, a potem, jak się impreza rozkręci i nikt już nie będzie się specjalnie przyglądał, zmienię na rozczłapańce. Choć teoretycznie mam jeszcze kilka dni na poszukiwania... Cud się chyba jednak nie zdarzy!

Ciekawe swoja drogą, czy jeszcze gdzieś w okolicy można sobie zrobić obuwie na obstalunek?...