Urzędowo

Jeszcze przed wyjazdem na Piernikalia przyszło pismo z sądu w sprawie Mamidła. Że termin rozprawy 18 września, że wszelkie znaki wskazują na to, iż  ubezwłasnowolnienie jest jak najbardziej wskazane itp. W opinii pań psycholożek (sztuk trzy) było też wyraźnie napisane, że wysyłanie jakiejkolwiek korespondencji urzędowej do Mamy jest  w tej chwili zupełnie bezcelowe.

Podczas rozprawy interesy Mamy ma reprezentować Asia. Odebrała swoje wezwanie do sądu, ale przy okazji się wydało, że i do Mamy jest sądowe awizo (!).

Udałam się dziś na lokalną pocztę. W dzielnicy naszej gdyńskiej. Przedstawiam pani sytuację. Że Mama w Domu Seniora, a  nawet gdyby w miejscu, to i tak już nie podpisze żadnej przesyłki. Że Sąd uznał za bezcelowe przysyłanie pism, a jednak... I co w tej sytuacji?

A pani poczciarka według schematu: - Listu nie mogę wydać, chyba że dostarczy Pani pełnomocnictwo.  - To niech sobie ten list leży! Bo ja nie mam czasu na podobne historie. Mogę pani podać adres aktualny Mamy, ale zaznaczam, że odbioru pisemnie i tak nie potwierdzi... Bo już nie potrafi się podpisać...

***

Zanim osiągnę miano prawnego opiekuna Mamy, minie znów kilka miesięcy. Bo teraz sąd okręgowy papiurki do rodzinnego prześle, czas na uprawomocnienie musi minąć, itp. Paranoja!

A rodzinny będzie się domagał sprawozdań ze sprawowania opieki. I z wydawania  mamowej emerytalnej kasy... Wprawdzie tylko raz do roku! Tak czy owak raportować będzie trzeba... Ok, nie mam nic przeciwko! Taka forma inwigilacji jest jeszcze do przyjęcia!