Wspominek garstka

Zawahałam się dziś, czy brać się za czytanie wspomnień o trójmiejskiej bohemie lat 60-tych, czy za wspomnienia Jacka Fedorowicza?  Dzieła z pewnością w jakiś sposób kompatybilne, wszak pan F. rozpoczynał karierę właśnie tu i wtedy...

Przy okazji pojawiły się refleksje i obrazki sprzed lat. Z czasów, gdy w telewizorach był li i jedynie jeden program. W związku z czym oglądalność, o którą teraz tak walczą wszelkie stacje, wynosiła niemal 100 procent!

W dni powszednie emisja rozpoczynała się coś około szesnastej-siedemnastej. Gdy ,,lud pracujący miast i wsi'' odpracował już swoje szychty. Nie pamiętam, czy na początku też był obowiązkowo hymn, na końcu programu (ok. 23.00) na pewno! Kilka stacji regionalnych (Warszawa, Łódź, Gdańsk, Kraków itp...) miało swoje indywidualne sygnały dźwiękowe. Do dziś je pamiętam...

W niedzielę program zaczynał się znacznie wcześniej,  już około dziewiątej rano. O jakiejś wczesnopopołudniowej  porze zaliczaliśmy całą rodziną  przeznaczony dla dzieci ,,Teatrzyk Wiolinek''. W czwartki ulice pustoszały totalnie przed emisją ,,Kobry''. Jakież to były na owe czasy nowoczesne spektakle! Często-gęsto ukazujące ,,zgniły Zachód''! Z zagranicznymi samochodami, trunkami, strojami... Ilustrację muzyczną stanowiły czasem nawet utwory Beatlesów, lub innych mega-gwiazd tamtych czasów!

Ogromną popularnością cieszyły się rozrywkowe programy z udziałem Fedorowicza, Gruzy i Łazuki - ,,Poznajmy się'', potem ,,Małżeństwo doskonałe'' itp. To były męskie gwiazdy, co się zowie!

W tych samych latach w Trójmieście działał studencki teatr ,,Bim-Bom''. Wśród bywalców tegoż  znalazł się i Kobiela, i Cybulski... Postacie niemal kultowe, choć takiego pojęcia nikt jeszcze nie znał, i nie używał.

W moim rodzinnym domu, w zakładowym bloku na drugim piętrze, mieszkała pani inżynier Ela. Któregoś dnia Tato nadmienił, że jest ona związana z ,,Bim-Bomem''. Nie dociekałam, w jaki sposób. Coś się mówiło o jej roli jako kostiumolożki. Grunt, że pani Ela stała się dla mnie rodzajem guru! Boże! Przecież ona widywała z bliska ,,polskiego Jamesa Deana''! Czyli Cybulskiego. Rozmawiała jak równy z równym z Afanasjewem! Do Fedorowicza mówiła : Jacku!

Pani Ela do dziś jest postacią nietuzinkową! Wiosenek już dobrze ponad 80, a żywotność niezwykła. O opinii wśród blokowych sąsiadek nie napomknę, wszak od dawna kobita na cenzurowanym! Moherowa społeczność damska nie była nigdy w stanie znieść tak kolorowego ptaka...