2X50 to niekoniecznie 100!

Przynajmniej w przypadku jubileuszu mojej kochanej Halinki...

Piątkowa impreza w gronie gospodyń wiejskich - chyba dla wielu z nas będzie niezapomniana! Że o Jubilatce, do dziś obsychającej z łez wzruszenia, nie wspomnę...

Udało się precyzyjnie zachować w ścisłej tajemnicy przed bohaterką wszystkie przygotowania. Co nie było łatwe, zważywszy, że z częścią spiskujących Halina spotyka się na co dzień w pracy. Lub towarzysko, jak ze mną choćby...

Zwabiona pod pretekstem ,,musisz przyjść na zebranie KGW, bo jesteś skarbnikiem, a  zbliża się termin rocznego rozliczenia'', Halina klęła w żywy kamień. - Dlaczego w piątek? Nie mam czasu! W sobotę impreza dla rodziny i najbliższych przyjaciół, mam tyle roboty! Itp... - Trudno, musisz wpaść! Nikt nie podpisze dokumentów za ciebie.- przekonywała Szefowa. - No dobrze, ale pół godziny-godzina najwyżej i spadam...

Spotkałyśmy się we dwie wczoraj o 18.20 w miejscu, skąd miałyśmy być dowiezione na miejsce spotkania. Czekałyśmy na Szefową, by nas zabrała autem. Hala tupie i powtarza jak mantrę: - Gdzie ta Iza? Ja mam tylko godzinę! Umówiłam się z córką, jeszcze jedziemy na ostatnie zakupy... Nie mam czasu na głupoty!

Wiłam się jak piskorz, by uspokajać, zmieniać temat itp. W końcu Iza się zjawiła. Podjechałyśmy pod miejsce zbiórki. Niepodejrzewająca niczego Hala dziarskim krokiem wkroczyła do środka zaprzyjaźnionego lokalu... A tam w korytarzu? Szesnaście kobitek, ogromny tort i trzy hymny ku czci! Dwa wyśpiewane, trzeci wyrecytowany! Pierwsze piętnaście sekund - mina pt. ,,chwileczkę, co tu jest grane''.... Potem polały się łzy! A płakać na zawołanie Halinka potrafi doskonale, podobnie jak i niżej podpisana na przykład.

Potem uściski, prezenty i przyjęcie przy suto zastawionym stole. Urozmaicone dodatkowo faktem, że za naszymi plecami, w sali obok,  trwało wesele! Więc muzyka nam towarzyszyła iście biesiadna... Jubilatka jeszcze długo nie mogła się otrząsnąć z szoku. Bo jest wprawdzie w naszym kole taka ,,nowa świecka tradycja'', że się na kolejnych spotkaniach fetuje kwiatkiem i ciastem solenizantki z okresu między zebraniami, ale tak hucznych obchodów w trzyletniej historii koła jeszcze nie było.

Ale i osoba wkraczająca w drugie półwiecze niebagatelna! Bo to baba do tańca i do różańca! Robotna, energiczna, wesoła, a przy tym skromna bardzo i może nawet ciut zakompleksiona. Była więc doskonała okazja, by pokazać, jak bardzo ją lubimy i doceniamy!

Dziś swoista ,,powtórka z rozrywki''. Dalszy ciąg obchodów, tyle że już w zaciszu domowym. Znów gwarno, radośnie, wesoło, z masą prezentów i uginającymi się stołami. Nawet krótki pokaz fajerwerków w wykonaniu halinkowego chrześniaka.

Oj, będzie miała Hala co wspominać przez wiele lat...

A dla mnie tak zwany ,,motyw na zastanowienie''. Bo za niecałe trzy miesiące też jubileusz, jeno trochę ,,grubszy''!